Ένα ευχέλαιο μας σώζει…

Το σπίτι τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει να θυμίζει νοσοκομείο, όπου και να κοιτάξεις βλέπεις ασπιρίνες , depon , θερμόμετρα και αντιβιώσεις . Ο μόνος που έχει καταφέρει και μείνει αλώβητος από την κακοδαιμονία και τον οργασμό των ασθενειών μέσα σε αυτό το σπίτι είμαι εγώ (καλομελετά και έρχεται μάλλον...).Ο συγκάτοικος και συνblogger έκλεισε μια ολόκληρη μέρα στο κρεβάτι , αν εξαιρέσεις μικρά διαλείμματα για τις βασικές ανάγκες , ο άλλος συγκάτοικος μάλλον πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο για τα ιατρικά δεδομένα , μέσα σε λιγότερο από μια βδομάδα έχει καταφέρει να κάνει 10 ράμματα στο κεφάλι , να χτυπήσει ξανά στο κεφάλι να ανοίξουν τα ράμματα και να του προσθέσουν άλλα 2 και το αποκορύφωμα , την τελευταία φορά που πήγε νοσοκομείο για αλλαγές στις γάζες να του πουν πως έχει πυώδη φαρυγγίτιδα , νομίζω πως το να επιβιώνεις πλέον σε αυτό το σπίτι δεν είναι καθόλου εύκολο !

Μετά από ένα καθ’ολα επεισοδιακό Σαββατοκύριακο με όλες αυτές τις κακουχίες που μας βασανίζουν αυτό τον καιρό , οι οποίες δεν έδειχναν να μας πτοούν και να είναι ικανές να μας αποτρέψουν από την βραδινή Σαββατιάτικη έξοδο , γιατί ως γνωστά party animals δεν μπορούσαμε να λείψουμε από αποκριάτικο φοιτητικό party , που να βρεις το κουράγιο να πας για δουλεία Δευτέρα πρωί , σερβίροντας καφέ σε κάθε περίεργο και ενοχλητικό πελάτη (και από αυτούς δυστυχώς υπάρχουν πολλοί…) , αφού είμαι εδώ και γράφω σημαίνει ότι επιβίωσα για ακόμη μια φορά . Ένα μήνυμα προς τους απανταχού πελάτες όλου του κόσμου που θα μπορέσουν να καταλάβουν και να διαβάσουν το μήνυμα αυτό , σας παρακαλώ δείξτε λίγη ευγένεια και σεβασμό στο παρεξηγημένο αυτό επάγγελμα του σερβιτόρου το οποίο για όσους το ξέρουν καλά , θα γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνο επάγγελμα , αλλά τα κουραστικά αυτά παιδάκια που έρχονται και σας ρωτούν συνεχώς αν χρειάζεστε κάτι ακόμη , επιτελούν κοινωνικό λειτούργημα….! Μετά από το μανιφέστο για το δικαίωμα για κατανόηση , προς τον πτωχό πλην τίμιο και ταπεινό σερβιτόρο θέλω να προσθέσω ότι η ελπίδα έχει αρχίσει να φαίνεται έστω και αμυδρά στα βαθύ του ορίζοντα σχετικά με ένα ταξίδι που προγραμματίζω με μια φίλη τον τελευταίο καιρό για Πορτογαλία , πριν με πάρει η μαμά πατρίδα και μετά θα πρέπει να ξεχάσω ταξιδάκια και διακοπές , για ένα χρόνο τουλάχιστον. Βρήκαμε εισιτήρια φτηνά ( μην φανταστείτε …240 Euro!!!) και μάλλον θα πρέπει να τα κλείσουμε τις επόμενες μέρες πριν είναι αργά , γιατί αν ανέβουν κι’άλλο , η οικονομική μου κατάσταση που βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης μάλλον δεν θα αντέξει το ταξίδι αυτό , εκτός και αν αρχίσω να δουλεύω 2 8ωρα την ημέρα και πεθάνω από υπερκόπωση πριν κάνω το ταξίδι αυτό….!