Σκέψεις....

Σκέφτομαι άρα υπάρχω η ζω για να με βασανίζουν οι σκέψεις μου? Συνήθως τους φυσιολογικούς ανθρώπους τους προδιαθέτει να μπαίνουν σε μια τέτοια κατάσταση αναζήτησης του εαυτού τους μέρες μουντές, από αυτές που σκέφτεσαι πως είναι καλύτερα να μείνεις σπίτι σου να λιώσεις στον καναπέ σου και να μην χρειαστεί να το κουνηθείς από εκεί αν δεν υπάρχει έλλειψη από αγαθά πρώτης ανάγκης (τσιγάρα κ.τ.λ.).Ως και σ’αυτό έχω καταφέρει να είμαι ανάποδος ! Η μέρα έξω σήμερα είναι απίστευτη , ελπίζω πως η άνοιξη μας χτυπάει την πόρτα πιο νωρίς και δεν είναι τερτίπια του καιρού , και γω δεν έχω διάθεση (αν εξαιρέσουμε ένα μικρό διάλειμμα για καφέ..) να το κουνήσω απ’το σπίτι .

Ως και σ’αυτο με βασανίζει αυτή η ουδετερότητα που χαρακτηρίζει τις σκέψεις μου , φάει η ανάγκη του να μείνω λίγο μόνος σπίτι και να χαθώ στις σκέψεις μου ή είναι τελικά οι θεωρίες του Πολ Λαφαργκ περί δικαιώματος στην τεμπελιά . Το πρόβλημα παντός παραμένει στο ότι δεν μπορώ να απολαύσω μια τέτοια μέρα .

Θυμήθηκα τις δυο αποτυχημένες μου προσπάθειες να περάσω μάθημα υποχρεωτικό 2ου έτους την “ Κοινωνιολογία του ελευθέρου χρόνου “ γραπτός , γιατί κάθε φορά που έπιανα το βιβλίο κολλούσα στο 3ο κεφαλαίο όπου είχαμε την ανάπτυξη της παραπάνω θεωρίας , περνούσα κατευθείαν από την θεωρία στην πράξη . Αποφασίζω να πάω να δώσω το μάθημα εξεταστική Σεπτεμβρίου 4ο έτος σε προφορική εξέταση . Έπρεπε να διώξω όσα περισσότερα μαθήματα γίνετε σε αυτή την εξεταστική γιατί το κακό μάλλον είχε παραγίνει και τα κατάφερα τελικά , πέρασα 12 μαθήματα που αν σκεφτεί κάποιος ότι στα 2 εξάμηνα έχουμε δικαίωμα να δηλώσουμε 14 μαθήματα θα καταλάβει ότι το ποσοστό δεν είναι καθόλου άσχημο .

Εννοείται πως και στην προφορική εξέταση δεν κατάφερα να διαβάσω παρακάτω από το 3ο κεφαλαίο. Μπαίνω στην αίθουσα όπως πάντα καθυστερημένος , μένω ακίνητος για λίγο όταν συνειδητοποιώ ότι είμαστε συνολικά 5 άτομα και καταλαβαίνω πως μάλλον είναι λίγο αργά τώρα πια για να κάνω πίσω . Ξεκινάει η εξέταση ευτυχώς όχι από μένα , αυτή δεν ήταν εξέταση ήταν η ιερά εξέταση , ξεσκόνισμα όλο το βιβλίο από την αρχή ως το τέλος ! Ως που φτάνει η σειρά μου , δεν μπαίνω στην διαδικασία καν να ακούσω την ερώτηση και ξεκινάω να αναλύω την θεωρία περί του δικαιώματος στην τεμπελιά και τελειώνοντας εξηγώ και τους λόγους που με οδήγησαν στο να δώσω ιδιαίτερη βαρύτητα στην συγκεκριμένη θεωρεία , συμπληρώνοντας ο καθηγητής πως οι λόγοι ήταν μάλλον βιωματικοί . Κάπου εκεί κατάλαβα πως δεν είχα καμία ελπίδα να περάσω το μάθημα . Σας πληροφορώ πως το μάθημα το πέρασα με το μοναδικό 10 που κατάφερα να πάρω στην σχολή τόσα χρόνια!!!

Ακόμη δεν έχω κατάληξη στο τι είναι αυτό που φάει , αλλά έτσι και αλλιώς είναι λίγο αργά τώρα πια αφού έχει νυχτώσει….