Κυριακή 25 Μαρτίου 2007

Rise and fall

Το παρακάτω post το αφιερώνω στην εβδομάδα που πέρασε. Κάθισα χτες βράδυ κάτω και τα συζητήσαμε. Εγώ και αυτή (η πάρτη μου) παρέα με γλυκό κρασί. Ξεκίνησα κύριος, πίνωντας λίγο λίγο απο το ποτήρι:

- Ποιά ευχή με κάνει να γελάω αυτή την εβδομάδα;
- Καλή τύχη...

(Τι καλή τύχη ρε μεγάλε; Μας πήγε γαμ$%^ς αυτή η εβδομάδα. Φίλε μου, δεν λειτουργεί έτσι. Τι το πέρασες;)

- Τι είναι χειρότερο απο ένα δύσκολο πρόβλημα;
- Ένα δυσκολότερο

(Γιατί αγαπημένε μου φίλε, ότι κιαν κάνεις, υπάρχει πάντα αυτός ο μικρός αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να τα ανατρέψει όλα. Όπως λένε και οι μπαλόβιοι, γκόλ στο 90'. Και τι κάνεις σ'αυτές τις περιπτώσεις; Μάλλον αφήνεις να σου γαμηθούν λίγο (ή αρκετα) τα σωθικά και συνεχίζεις. Αν μπορείς, κάνε κι αλλιώς.)


- Τι είναι χειρότερο απο ενα δύσκολο πρόβλημα;
- Δύο δύσκολα προβλήματα

(Και ναι μεν νόμισες πως έφαγες πακέτο αρχηγέ μου. Λυπάμαι αλλά το μόνο που κατάφερες είναι να συνειδητοποιήσεις πως πρέπει να ιεραρχίσεις τα προβλήματα σου.)

Επικράτησε σιωπή για λίγο. Απο αυτή την σιωπή που επικρατεί ανάμεσα στους τσακωμένους. Παρόλαυτα, συνέχισε να με κοιτάει νευριασμένη:

- Επειδή είσαι ενα αλαζονικό κάθαρμα που δεν πολυπίθεται απο αυτά που του λέω, σκέψου πως θα μπορούσε να είναι η ζωή σου. Πολύ χειρότερη.
- Πάντα θα μπορούσε να είναι...
- Επείδή με προκαλείς, σου θυμίζω πως έχεις ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς. Όχι μόνο έχεις ανοιχτούς λογαριασμούς, αλλά λογαριασμούς με θέματα δικών σου ανθρώπων. Θέματα υγείας. Και με προβλήματα που δεν μπορείς να λύσεις. Μαλάκα!

Κάπου εκεί το βούλωσα. Άρχισα να πίνω απο το μπουκάλι...Όταν τελείωσε, πήγα για ύπνο. Δεν θυμάμαι καν να την καληνυχτίζω.

Δεν ήταν τίποτα παραπάνω απο μια σειρά πονοκεφάλων. Τίποτα παραπάνω. Είναι απο τις λίγες φορές που χαίρομαι τόσο που υπάρχουν άνθρωποι που πάσχουν απο πονοκεφάλους. Αναλογιζόμενος τι θα μπορούσε να είναι, όχι απλά είμαι χαρούμενος, αλλά ευτυχισμένος. Τέλικά δεν έχει να κάνει με το αν το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Έχει να κάνει με το πόσο διψασμένος είσαι..

Δεν ξέρω τι γεύση αφήνει αυτό το post, αλλά νιώθω ήδη πανέμορφα. Καλή εβδομάδα να έχετε.

'Οπως λέει και μια γεναία και ευαίσθητη: 'Κολυμπάμε - κολυμπάμε'

3 σχόλια:

jul είπε...

Οταν μπαίνουν στην μέση θέματα υγείας, ΠΆΝΤΑ όλα τα άλλα ειναι μικροσκοπικά προβλήματα.
Να σκέφτεσαι ότι πραγματικά τα πράγματα θα μπορούσαν ειναι πολύ χειρότερα....

Ανώνυμος είπε...

Εχει δίκιο η julia.Κανείς και τίποτα δεν είναι πάνω από την υγεία τη δική σου και των δικών σου ανθρώπων.
Πάντως,αν βρεθείς σε παρόμοια κατάσταση και θέλεις να παρακάμψεις τις ενδιάμεσες αναζητήσεις και προβληματισμούς,μπορείς να ξεκινήσεις από την αρχή να πίνεις από το μπουκάλι(ευθυμήσαμε πάλι...)
:)
Stay strong.

AVRA είπε...

ειδες ομως μια συζητηση με τον εαυτο μας δεν ειναι παντα κακη ιδεα..ισα ισα βοηθαει να βγαλουμε καποια συμπερασμα και να νιωσουμε ανακουφισμενοι!